Met het programma SamenDoorSamen wil stichting Mano de zelfredzaamheid en participatie van Rotterdamse statushouders verhogen. ‘Het bijzondere is dat het programma wordt toegespitst op de behoefte van de deelnemer,’ aldus oud-deelnemer Lubana Hanifah.
Stichting Mano zet zich al 16 jaar in voor kwetsbare Rotterdammers die moeilijk meekomen in de samenleving. Toen in 2015 veel mensen uit met name Syrië en ook Eritrea naar Nederland vluchtten, staken projectcoördinator Daphne Hebing en programmamanager Lieke Galbraith de koppen bij elkaar met de vraag: hoe kunnen we al die nieuwkomers een warm welkom bieden? Het antwoord was het programma SamenDoorSamen. Hebing: ‘We zijn direct gestart met een-op-eenbegeleiding, met extra taalonderwijs, het wegwijs maken in de stad, het bieden van workshops en het vergroten van hun sociale netwerk. Nu, zes jaar verder, is het programma meegegroeid met de doelgroep. We gaan uit van de vraag: wat heb je echt nodig om een volwaardig burger van Nederland te kunnen zijn?’
‘We gaan uit van de vraag: wat heb je echt nodig om een volwaardig burger van Nederland te kunnen zijn?’
Daphne Hebing, projectcoördinator
Instroomniveau
Inmiddels nemen gemiddeld zo’n 300 statushouders jaarlijks deel aan SamenDoorSamen. Inspelend op hun instroomniveau is het programma onderverdeeld in drie elkaar opvolgende trajecten. Via SamenStarten in Rotterdam maken statushouders die niet of nauwelijks Nederlands spreken zich met laagdrempelige taallessen en taalcoaching de taal eigen. Na afloop beschikken zij over het niveau om in te stromen in SamenActief in Rotterdam. Daarin gaan statushouders samen met een maatje aan de slag met de taal, dagbesteding, de opbouw van een sociaal netwerk en de praktische voorwaarden om in Rotterdam een bestaan op te bouwen. In het vervolgtraject SamenaandeSlag in Rotterdam worden statushouders voorbereid op een opleiding of een baan. ‘Daarnaast kunnen statushouders deelnemen aan verschillende aanvullende trajecten, gericht op IT en ondernemerschap, en aan ontmoetingsactiviteiten,’ aldus Hebing. ‘Ook neemt de inzet van de ervaringsdeskundigen een steeds belangrijkere plek in binnen ons programma.’
Leesmaatje
Eén van die ervaringsdeskundigen is Lubana Hanifah. Zes jaar geleden vluchtte zij met haar gezin vanuit Syrië naar Nederland. ‘Op de school van mijn kinderen kwam ik in contact met Daphne en zij hielp mij aan een voorleesmaatje. Binnen zes maanden zat ik op taalniveau A2, omdat ik heel gemotiveerd was om aan de samenleving deel te nemen.’ In Syrië was Lubana opgeleid tot scheikundige, maar in die richting werk zoeken was geen optie omdat ze intussen astma had ontwikkeld. Om erachter te komen welk werk haar wel paste, begon ze met de Toekomsttraining en maakte ze samen met een coach van Mano een stappenplan. ‘Ik begon aan een studie Accountancy aan de hogeschool, maar moest daarmee helaas om privéredenen stoppen. Wel heb ik een cursus Boekhouden voltooid.’
Drive
Dankzij SamenDoorSamen verbeterde Lubana haar sociaal-communicatieve vaardigheden en vergrootte ze haar netwerk. Intussen ging ze als vrijwilliger en als docent-assistent aan de slag. De drive van Lubana bleef niet onopgemerkt. Ze kreeg een baan aangeboden bij een accountantskantoor, maar ook stichting Mano dong naar haar gunsten. Inmiddels is Lubana daar zestien uur per week aan de slag als projectsecretaris en werkt ze acht uur per week als ervaringsdeskundige. Zij is een van de vele medewerkers bij Mano met een vluchtelingenachtergrond. Lubana: ‘Mensen zijn opener tegen ons. Ik heb vergelijkbare ervaringen. We zijn getraind in het omgaan met psychosociale problematiek, maar als je een heftig verhaal tegenkomt, raakt je dat toch in je hart.’